Homenaxe a Curros Enríquez

No colexio estamos a celebrar o centenario da morte de Curros Enríquez. Cada día e nada máis entrar lemos un poema do poeta. Nós na clase tamén buscamos información sobre a súa vida e o seu amor pola nosa lingua.Antonio trouxo o libro de poemas " Airiños da miña terra e outros poemas" que estamos a ler na clase.

O poema que tocounos ler en púbrico foi o que Curros dedicou a chegada a Ourense da primeira locomotora e di así:

Velaí ven, velaí ven avantando
comaros e corgas,e vales, e cerros.
¡Vinde vela,mociños e mozas!
¡Saludaina, rapaces e vellos!

Por onde ela pasa
fecunda os terreos,
espértanse os homes,
frolecen os eidos.

Velaí ven, velaí ven tan ocupada,
tan milagrosiña, con paso tan meigo,
que parece unha Nosa Señora,
unha Nosa señora de ferro.

Tras dela non veñen
abades nin cregos;
mais vén a fartura
¡i a luz i o progreso!


Aconsellamos visitar o enlace da fundación de Curros Enríquez.