jueves, 30 de abril de 2009

miércoles, 29 de abril de 2009

1 de Mayo

El Primero de Mayo es el día de la dignidad de la clase obrera, de la reivindicación de la justicia social, del recuerdo y el homenaje a los que lucharon y luchan contra la explotación y a favor de la emancipación de los trabajadores.

martes, 28 de abril de 2009

A gripe porcina.

A alerta mundial pola gripe porcina cobra en México 149 mortos.
O brote desta gripe sembra o medo dunha posible pandemia.
A secreteria de saúde estableceu como medida de precaución o peche de todas as escolas do pais dende hoxe ata o próximo 6 de mayo, para evitar unha posible propagación.
En Galicia hai un posible caso en Mos, é un xovén que fai duas semana regresou de viaxe de México. O xoven acudiu ó centro de saúde alertado pola alarma que se disparou estos días en todo o mundo.
A ministra de sanidade de España dixo:

-" España é un pais seguro e a situación está controlada".

Esperemos que estas palabras da Ministra servan de algo e non se den máis casos.
Aquí en España temos medicamentos e vacinas dabondo da gripe aviar, que serven para esta nova gripe.

ESPERAMOS QUE TODO QUEDE NUN SUSTO!!



Sara.

jueves, 23 de abril de 2009

O prodixio dos zapatos de cristal.


Hoxe rematamos coa audicion do libro: "O prodixio dos zapatos de cristal" do autor: Jose A. Neira Cruz e debuxos de: Rodrigo Chao. A musica e de Rossini tocada pola: Real Filarmonia de Galicia. este e o seu resumo:

Conta a voz narradora feminina como, despois de ter que marchar a familia para un país estraño buscando conseguir unha vida mellor, quería cumprir o seu soño de ser cantante, polo que se puxo a buscar traballo para pagarse os estudos.
Na zapatería "Zapatiño de cristal", onde se vendían zapatos antigos para delicados pés de princesa, necesitaban dependenta. Pediulle traballo á dona, unha muller xubilada, dona Clorinda, que lle encargou a limpeza diaria do seu tesouro: un par de zapatos de cristal que o seu avó trouxera en barco desde Venecia, onde un soplador fixéraos en sete semanas. Eran máxicos e con eles o rei pretendera atopar esposa, pois só as verdadeiras princesas poderían bailar con eles sen medo a estragalos ou a que lles danasen os pés. Convocou o monarca un gran baile, mais todas as mulleres que os probaron tiveron que sacalos de inmediato. Mandou que os probasen todas as mulleres do reino, pero a ningunha servíanlle, polo que o rei devolveullos ao avó.
Moito tempo despois, un día entraron na tenda a condesa Repolo Encarnado e as súas dúas repelentes fillas, cunha jovencita orfa que tiñan para limpar e carrexarlle as bolsas da compra. Nin nome propio tiña e chamábanlle Cinsenta. O avó pediulles que probasen os zapatos e, ante a sorpresa de todos, a ela entráronlle coa facilidade coa que unha man entra nunha luva. Entón o vello rei adoptouna como filla, que cando el morreu converteuse en raíña boa e sabia. ela encomendoulle a custodia dos zapatos ao ancián zapateiro, en espera de que alguén os puidese necesitar algún día para atopar o destino da súa vida.
Clorinda, entón, convidou á dependenta a que probase os zapatos, que nos seus pés brillaron como novos. O prodixio repetiuse. E, como podía expresar un desexo, pediu cantar. Así, o seu soño fíxose realidade. E é feliz, porque non hai nada mellor no mundo que poder ser o que unha quere ser. Conta de voz feminino como narrador, despois a saír de calquera a familia para un país raro á procura dunha vida mellor, eu quería cumprir ou seu soño de ser unha cantante, entón eles comezaron a buscar traballo para pagar vos estudos.
Na zapatos "Zapatiño vidro", que vender zapatos aos pés do lanuxe princesa, vendedores necesario. O pediu para que ou propietario, unha muller aposentada, Doa Clorinda, que solicitou a limpeza diaria do seu tesouro: un par de zapatos de vidro, que ou seu avô tinga traída de barco de Venecia, onde un fan tinga non sete semanas . Eran maxia eo rei tinga intención de atopar muller, pois só a verdadeira princesa podería bailar con eles, sen receio de dano ou prexudiciar vos seus pés. Ou monarca chamou unha gran bóla, pero todas as mulleres que haviam tentando retira-os inmediatamente. Enviado para probar todas as mulleres do reino, pero ningún foi atender, eo rei volver ao avô.
Moito máis tarde, un día entrou na tenda Repola encarna condessa e as súas dúas fillos repelente, cunha novo órfã que tinga de limpar e transporte ou shopping bags. Nin tinga ou seu propio nome e chámanlle Cinsenta. Ou avô pediu-lles a experimentar zapatos e, por riba de todo surpresa, ela veu á facilidade con que unha man vai na luva. A continuación, ou antigo rei e dá filla adoptou, que morreu cando o se tornou un bo e Sabio raíña. Ela confío ou coidado do idoso Zapatarías zapatos, esperando que alguén podería ter un día para descubrir ou destino dá súa vida.
Clorinda, a continuación, convidoute a vendedores para probar vos zapatos nos seus pés que brillo coma novo. Ou milagre foi repetida. E, como podería expresa un desexo, o pediu para cantar. Así, ou seu soño se tornou realidade. E feliz, porque non hai nada mellor do mundo para ou que un quere ser.

Publicado por Laura

sábado, 18 de abril de 2009

Un novo proxecto.


En galego estamos preparando un novo proxecto. Temos que facer nós sos uns cómics. Non sabemos o que pasará pero estamos moi ilusionados. Este é o noso novo proxecto. Cando esten rematados os ensinaremos como quedaron. Seguro que quedan xenial, porque lle estamos poñendo moito cariño. O proxecto consiste en que dun libro de Manolo Rivas saquemos un dialogo. Despois teremos que debuxar. O cómic é libre pero ten que ver co libro.
O iremos traballando áo longo desta semana.
A ver se quedan ben!!!!

Sara.

Escoitando a Rossini.


A todos gustanos a música de Rossini. Por iso na clase puseronos unha fantástica audición del, representada nun fabuloso libro, "O PRODIXIO DOS ZAPATOS DE CRISTAL" de Xosé Neira Cruz.Como é tan longa ,dura sobre 3o minutos,decidimos escoitala en dúas partes.A primeira resultou moi interesante, estábamos pegados as nosas cadeiras sen movernos.Certamente na segunda parte ocurranos o mesmo. Xa vós contaremos cando rematemos esta fantástica audición.

Sara

miércoles, 15 de abril de 2009

Poesias para cantar

LA CANCIÓN DE LOS COCODRILOS

(ritmo de rap)

Si a viejo con dientes
tú quieres llegar,
sigue este consejo
que acaban de dar
sabios cocodrilos
de Madagascar,
del Nilo, del Congo,
del África Austral...

“En tres ocasiones
y a veces en más,
cuando hayas comido,
sin mucho tardar,
con pasta y cepillo
y el hilo dental,
con arte y paciencia
deberás limpiar
los dientes y muelas
sin refunfuñar.
¡Arriba y abajo!
¡Delante y detrás!
Frotando con fuerza
cuidado tendrás
que no quede nada
que pueda dañar.
Y después de esto,
para terminar,
tu boca, con agua,
tendrás que enjuagar”.

Con que ya lo sabes,
no lo dudes más,
sigue ese consejo
que gratis te dan
doctos cocodrilos
de Madagascar,
del Nilo, del Congo,
del África Austral...,
si a viejo con dientes
deseas llegar.

CARLOS REVIEJO


UN NIÑO NEGRO
(ritmos afrocaribeños)

De negros padres
nació este niño,
como ellos negro,
negro macizo.

Este niñito
tan negro es
que, cuando llora,
llora café.

A mi negrito
yo no lo cambio
ni por un negro
ni por un blanco.

En todas partes
hay chicos lindos:
blancos algunos,
negros, muchísimos.

GERMÁN BERDIALES

Publicado por Laura

Leyenda del rio Eume

Cuenta la leyenda que Dios al crear los tres ríos que nacen en la sierra de O Xistral -Eume, Landro y Masma- le prometió un hombre todos los años a quien llegase primero al mar. Traicionado por los otros dos, que lo dejaron durmiendo, el Eume tuvo que cruzar valles y montañas para ganar. Por eso salió bravo y agreste y por eso también se lleva cada año la vida de un hombre, o se llevaba, antes de los embalses.

Esta leyenda es el origen de As fontes, una de las canciones más famosas del grupo de flok Os Subalternos

Carme y Patricia

O Eume


En condiciones normales, el Eume se mueve en unos parámetros de entre 6 y 6,5 grados de acidez, algo por debajo del pH neutro. Los últimos vertidos al Chamoselo, uno de los tributarios del Eume, provocaron la muerte de un número indeterminado de reos y han obligado a una actuación millonaria para que el río vuelva a recuperar sus parámetros normales. El Eume, como los diabéticos, es un enfermo crónico, que se mantiene sano mientras siga una dieta estricta. Hoy no queda ni un salmón en todo el Eume y, mientras el río intenta recuperarse de los últimos vertidos con el carbonato de calcio que se está depositando en el embalse, todavía resulta muy difícil ver pesca alguna en sus cristalinas aguas.


El Eume sigue enfermo. Esta es la denuncia de la asociación de pescadores de Caaveiro, desde donde han lazado una nueva voz de alerta tras sus últimas mediciones del ph de las aguas. Temen que la acidez del cauce, de 5,3 según la asociación, derive en la muerte de numerosos reos que remontarán el río, previsiblemente, en el mes de abril, repitiéndose, así, el desastre ecológico que asoló el Eume el año pasado.

lunes, 13 de abril de 2009

El sol.


A plena luz de sol sucede el día,
el día sol, el silencioso sello
extendido en los campos del camino.

Yo soy un hombre luz, con tanta rosa,
con tanta claridad destinada
que llegaré a morirme de fulgor.

Y no divido el mundo en dos mitades,
en dos esferas negras o amarillas
sino que lo mantengo a plena luz
como una sola uva de topacio.

Hace tiempo, allá lejos,
puse los pies en un país tan claro
que hasta la noche era fosforescente:
sigo oyendo el rumor de aquella luz,
ámbar redondo es todo el cielo:
el azúcar azul sube del mar.

Otra vez, ya se sabe, y para siempre
sumo y agrego luz al patriotismo:
mis deberes son duramente diurnos:
debo entregar y abrir nuevas ventanas,
establecer la claridad invicta
y aunque no me comprendan, continuar
mi propaganda de cristalería.

No sé por qué le toca a un enlutado
de origen, a un producto del invierno,
a un provinciano con olor a lluvia
esta reverberante profesión.

A veces pienso imitar la humildad
y pedir que perdonen mi alegría
pero no tengo tiempo: es necesario
llegar temprano y correr a otra parte
sin más motivo que la luz de hoy,
mi propia luz o la luz de la noche:
y cuando ya extendí la claridad
en ese punto o en otro cualquiera
me dicen que está oscuro en el Perú,
que no salió la luz en Patagonia.

Y sin poder dormir debo partir:
para qué aprendería a transparente!

Hoy, este abierto mediodía vuela
con todas las abejas de la luz:
es una sola copa la distancia,
al territorio claro de mi vida.

Y brilla el sol hacia Valparaíso.

Pablo Neruda.


Sara

viernes, 10 de abril de 2009

Río Eume

O Eume é un río moi fermoso, pero está enfermo porque ten moita acidez e a auga na
que viven os peixes,a que se bebe, na que hai prantas non pode ser ácida.
Alguns regatos están contaminados polos vertidos das obras da autoestrada das Pontes a Vilalba.
Esperamos que o río Eume se poida salvar.

Carmen

trabalenguas

No lo sabe todo
el que todo lo sabe,
sino el que
sabe que sabe ,
que no lo sabe.

Pandora,
toca el`pandero,
el potro en el potrero,
y la patata
en el puchero!

Ana tiene una banana
que le cambio una enana
por una manzana
la enana comió
su mazana
y Ana la banana.

Carme

lunes, 6 de abril de 2009

Amiga mía.


Aunque los océanos y
los continentes nos separan,
Nadie puede separar nuestra amistad
Este vínculo tan fuerte que nació
cuando estuve en tu país.
Somos de distintas naciones y razas,
no de distintos sentimientos.
Me aceptaste sin conocerme.
El tiempo creció nuestra amistad.
Me consolaste cuando estuve triste.
Me acompañaste en situaciones difíciles.
Compartimos risas y llantos.
Cuando estuve a punto de caer,
me sustentaste,
Amiga, aunque lejos,
Te llevo siempre en mi mente y corazón.
Siempre estarás presente.
Muy pronto inesperadamente,
nos encontraremos otra vez.
Amiga, amiga mía del corazón.



Minerva Dirksz
Holanda.

¡Qué alegría! Recibimos un premio dende Andrade,http://biblioandrade.blogspot.com/ que quere decir algo así como a un blog creativo e divertido....Gracias mil e moitos, moitos bsssssssssssssssssss agora seguimos a cadea e temos que cumprir as normas:
As normas a seguir son as seguintes:

- Exhibir a imaxe do premio “Olha que blog Maneiro”.
- Poñer o nome do blog que cho deu.
- Indicar os teus 10 blogs.
- Avisar aos indicados.
- Publicar as reglas.
- Comprobar que os blogs indicados sigan as reglas.


Este agasallo mandámolo os seguintes blogs:
http://trafegandoronseis.blogspot.com/
http://clasedoscabalos.blogspot.com/
http://aclasedeana.blogspot.com/

E a verdade que tedes que perdonar pero como estamos xa de vacacións deixamos pendentes de completar a lista de blogs, pois queremos evitar as repeticións e que mellor que estar todos xuntos e mirar a quen acabamos de darlle un premio tan guai. Que vós parece?

domingo, 5 de abril de 2009

O mago Roberto.



O venres cando fixemos a festa o noso profesor Roberto ensinounos un truco. Él pon tres bolis na mesa, un neno toca un deles e él saberá cal tocou. É un verdadeiro mago. Por eso nós lle fixemos este poema. Di así:

Entre bolis e bolis está,
chámase Roberto e fai maxia borrás.

Gústalle adiviñar,
todos din que él sabrá,
pensará e despois acertará.

Se o queres pasar ver,
algunha vez,
só tes que vir aquí a Superquintob,
él estará e todos o pasaremos ben.

Pon tres bolis na mesa,
tocas un,
dase a volta
e o acertará ¿como o fará?

viernes, 3 de abril de 2009

Final de trimestre

FELICIDADES BLANCA !


Blanca estuvo un día visitándonos e contounos que ela dedicábase a pintura pero que antes tamén traballara como mestre. Ela ten o seu taller no lugar de San Xoán de Vilanova e invitounos a ir un día e ensinarnos as súas cousas. Hoxe estamos moi contentos porque saíu no periódico" El país" e nós o poñemos no noso blog. ¡Felicidades Blanca!